Dag 13 Epiloog 2
Blijf op de hoogte en volg Peter
21 Juni 2018 | Verenigd Koninkrijk, Newcastle upon Tyne
Dag 13 Epiloog 2 en afscheid
Gisteren kwam ik in het hotel en zaten drie motorrijders op leeftijd, de mijne, bier te drinken aan de bar. Heren toch! Het bleek dat ze ook zouden overnachten en we raakten kort aan de praat. Een van hen is net als ik zelfstandig ondernemer en wordt net als ik af en toe ondebroken door een telefoontje of mailtje inzake het werk dat je toch niet loslaat.
Na het ontbijt gaat het voor mij richting de Ferry, maar dan wel met een mooie omweg want het zonnetje schijnt tussen de zeldzame wolkjes. Eerst weer naar Alston en Milton en dan via de Hadrian Wall route naar het oosten.
Als toefje op de taart, als kers op de pudding, kom ik ook nog langs Haltswhistle waar het middelpunt van Brittannië is. Ik heb nu het meest noordoostelijke, meest zuidwestelijke, meest oostelijke en nu ook het centrum gezien. Top.
De rest van de rit heb ik de wind en zon in de rug richting Blyth en vandaar naar Whitley Bay waar ik een heerlijke espresso en een broodje coronation chicken neem.
Dan naar de Ferry voor het lange wachten. Eerst voor een hokje waar ze je een kaartje geven. Dan honderd meter verder voor een hokje waar ze het kaartje inscannen (mannetje komt aanlopen, neemt van 1 motorrijder het kaartje, loopt terug naar een kastje, scant, loopt terug naar de motorrijder en zo worden alle tientallen wachtende motoren bediend. Stupid.
Dan het wachten voor het werkelijke boarden, in de rij gezet worden, motor vastmaken en je weg naar je kajuit zoeken. Anderhalf uur later zitten we in de zon aan dek, troubadour op de achtergrond, even kletsen met een Schot die in Duitsland brandweerman is.
Bij het eten denk ik weer aan thuis en dat dit hele avontuur niet mogelijk was geweest zonder het begrip en de ondersteuning van mijn echtgenote.
Gisteren kwam ik in het hotel en zaten drie motorrijders op leeftijd, de mijne, bier te drinken aan de bar. Heren toch! Het bleek dat ze ook zouden overnachten en we raakten kort aan de praat. Een van hen is net als ik zelfstandig ondernemer en wordt net als ik af en toe ondebroken door een telefoontje of mailtje inzake het werk dat je toch niet loslaat.
Na het ontbijt gaat het voor mij richting de Ferry, maar dan wel met een mooie omweg want het zonnetje schijnt tussen de zeldzame wolkjes. Eerst weer naar Alston en Milton en dan via de Hadrian Wall route naar het oosten.
Als toefje op de taart, als kers op de pudding, kom ik ook nog langs Haltswhistle waar het middelpunt van Brittannië is. Ik heb nu het meest noordoostelijke, meest zuidwestelijke, meest oostelijke en nu ook het centrum gezien. Top.
De rest van de rit heb ik de wind en zon in de rug richting Blyth en vandaar naar Whitley Bay waar ik een heerlijke espresso en een broodje coronation chicken neem.
Dan naar de Ferry voor het lange wachten. Eerst voor een hokje waar ze je een kaartje geven. Dan honderd meter verder voor een hokje waar ze het kaartje inscannen (mannetje komt aanlopen, neemt van 1 motorrijder het kaartje, loopt terug naar een kastje, scant, loopt terug naar de motorrijder en zo worden alle tientallen wachtende motoren bediend. Stupid.
Dan het wachten voor het werkelijke boarden, in de rij gezet worden, motor vastmaken en je weg naar je kajuit zoeken. Anderhalf uur later zitten we in de zon aan dek, troubadour op de achtergrond, even kletsen met een Schot die in Duitsland brandweerman is.
Bij het eten denk ik weer aan thuis en dat dit hele avontuur niet mogelijk was geweest zonder het begrip en de ondersteuning van mijn echtgenote.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
