Dag 3 Wales
Blijf op de hoogte en volg Peter
11 Juni 2018 | Verenigd Koninkrijk, Weston-super-Mare
Dag 3 Maandag 92677
Na een warme nacht in mijn zolderkamer in het Castle Hotel in Ruthin besluit ik om geen gebruik te maken van het vette ontbijtaanbod van de franchisegever Wetherspoon. Geen trek in hamburgers of worstjes met gebakken bonen en champignons met spek. Nee, geef mij maar een koffie met een mueslibolletje. Dan douchen, aankleden en hop op de brommer, het avontuur tegemoet.
Buurma Paul en zijn vriendin zijn deze weken op vakantie in Wales en het toeval wil dat zij vanmiddag naar Elan Valley gaan, hetgeen precies op mijn uitgestippelde route naar het zuiden ligt. We gaan proberen elkaar te treffen.
Maar eerst gaat mijn reis naar het westen, via capel curig weer zuidwesten naar Porthmadog. En dan merk ik dat zeker met zonlicht Wales betoverend mooi kan zijn. De regio Snowdonia heb ik vorig jaar overgeslagen omdat het niet aan de kust lag, maar ik ben blij dat ik me voorgenomen had dit jaar een kijkje te gaan nemen.
De betovering gaat verder als ik terug binnendoor naar Bala rij. Soms waan ik me in Schotland vanwege de ruige rust, dan weer in Spanje met zijn brokkelige kronkelwegen, dan weer in Oostenrijk met Alpenblikken. Het landschap wisselt zich af en aan. En die rust? Als je de witte weggetjes vlgt kom je nauwelijks mensen tegen. Unsuitable formCaravans and Large vehicles, dus de grijze nomaden met hun campers en caravans ontbreken. Slechts een enkel fietser trotseert de soms 20% hellingen.
En die betovering is nog niets vergeleken met de route van Llandloes naar Rhayader. Of bijvoorbeeld die kleine witte weg naar Corris, die niemand kent. Soms kom ik bij die betoveringen op weggetjes smaller dan een auto waarboj soms mijn koffers links en rechts het struweel strelen, in ruil voor een bemoste ondergrond waarop mijn wielen soms glibberen. Wauw.
En dan weer kilometers perfect asfalt tot aan Edan Village. Echt apart hoe een paar stuwmeren met elkaar verbonden zijn tot bassins die zorgen voor voldoende vers water voor de regio. Het was het rondje rond de meren zeker waard. Helaas hebben we Paul niet getroffen, mede omdat mijn telefoon grotendeels van de dag geen dekking had en whatsappjes niet ontvangen en verzonden werden.
Maar daarom niet getreurd, want na een sandwich met mel van de locale Spar is de eenpersoonsmotorclub op pad gegaan richting Beulah en Brecon. Wauw weer, wat een weg! En daarna naar Skenfrith om daarna echt Wales te verlaten over de noordelijke van twee enorme bruggen over de Severn.
De pijlen staan op Weston-super-Mare. Maar de aanblik van die overgecommercialiseerde pier en pubs en 1euro winkels jaagt me snel naar een B&B iets meer landinwaarts. Met een salade met broodjes van de buurtsuper, een biertje en een yoghurtje als nagerecht, zal ik zometeen de bedstede opzoeken. Dromend over bijna 500km Wales in the pocket.
Morgen gaat het weer langs de kust, die lange kust. Gaan we Lands End halen?
Na een warme nacht in mijn zolderkamer in het Castle Hotel in Ruthin besluit ik om geen gebruik te maken van het vette ontbijtaanbod van de franchisegever Wetherspoon. Geen trek in hamburgers of worstjes met gebakken bonen en champignons met spek. Nee, geef mij maar een koffie met een mueslibolletje. Dan douchen, aankleden en hop op de brommer, het avontuur tegemoet.
Buurma Paul en zijn vriendin zijn deze weken op vakantie in Wales en het toeval wil dat zij vanmiddag naar Elan Valley gaan, hetgeen precies op mijn uitgestippelde route naar het zuiden ligt. We gaan proberen elkaar te treffen.
Maar eerst gaat mijn reis naar het westen, via capel curig weer zuidwesten naar Porthmadog. En dan merk ik dat zeker met zonlicht Wales betoverend mooi kan zijn. De regio Snowdonia heb ik vorig jaar overgeslagen omdat het niet aan de kust lag, maar ik ben blij dat ik me voorgenomen had dit jaar een kijkje te gaan nemen.
De betovering gaat verder als ik terug binnendoor naar Bala rij. Soms waan ik me in Schotland vanwege de ruige rust, dan weer in Spanje met zijn brokkelige kronkelwegen, dan weer in Oostenrijk met Alpenblikken. Het landschap wisselt zich af en aan. En die rust? Als je de witte weggetjes vlgt kom je nauwelijks mensen tegen. Unsuitable formCaravans and Large vehicles, dus de grijze nomaden met hun campers en caravans ontbreken. Slechts een enkel fietser trotseert de soms 20% hellingen.
En die betovering is nog niets vergeleken met de route van Llandloes naar Rhayader. Of bijvoorbeeld die kleine witte weg naar Corris, die niemand kent. Soms kom ik bij die betoveringen op weggetjes smaller dan een auto waarboj soms mijn koffers links en rechts het struweel strelen, in ruil voor een bemoste ondergrond waarop mijn wielen soms glibberen. Wauw.
En dan weer kilometers perfect asfalt tot aan Edan Village. Echt apart hoe een paar stuwmeren met elkaar verbonden zijn tot bassins die zorgen voor voldoende vers water voor de regio. Het was het rondje rond de meren zeker waard. Helaas hebben we Paul niet getroffen, mede omdat mijn telefoon grotendeels van de dag geen dekking had en whatsappjes niet ontvangen en verzonden werden.
Maar daarom niet getreurd, want na een sandwich met mel van de locale Spar is de eenpersoonsmotorclub op pad gegaan richting Beulah en Brecon. Wauw weer, wat een weg! En daarna naar Skenfrith om daarna echt Wales te verlaten over de noordelijke van twee enorme bruggen over de Severn.
De pijlen staan op Weston-super-Mare. Maar de aanblik van die overgecommercialiseerde pier en pubs en 1euro winkels jaagt me snel naar een B&B iets meer landinwaarts. Met een salade met broodjes van de buurtsuper, een biertje en een yoghurtje als nagerecht, zal ik zometeen de bedstede opzoeken. Dromend over bijna 500km Wales in the pocket.
Morgen gaat het weer langs de kust, die lange kust. Gaan we Lands End halen?
-
12 Juni 2018 - 05:58
Bea:
Als ik dit lees, kriebelt het om naar Wales te gaan.....#schotlandfan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
